چربی احشایی در زنان به شدت با دیابت و بیماریهای قلبی عروقی ارتباط دارد

9 سپتامبر 2019 - یک مطالعه ی جامع توسط محققان دانشگاهUppsala ، با بیش از 325000 شرکت کننده ، نشان داد که چربی شکمی عمیق[1] یا چربی احشایی یک عامل خطر اصلی در ایجاد دیابت و بیماری های قلبی و عروقی است. این مطالعه همچنین نشان داد که چربی شکمی عمیق یک عامل خطر بزرگتر در زنان نسبت به مردان است. علاوه بر این، دانشمندان تاثیر ژن ها رویبر تجمع چربی را بررسی کردند و برای تخمین میزان چربی شکمی عمیق، یک روش ساده و جدید را ارائه نمودند.

چربی احشایی یا چربی ذخیره شده در اندام ها در ناحیه ی شکم و اطراف روده ها - با خطر بیشتری برای ابتلا به دیابت و بیماری های قلبی عروقی همراه است. در مطالعه جدیدی که در Nature Medicine چاپ گردید، دانشمندان یک قدم جلوتر رفته و با استفاده از داده های ژنتیکی نشان دادند که یک رابطه ی علیتی واقعی بین چربی احشایی و افزایش خطر دیابت، حمله قلبی، فشار خون بالا و هایپرلیپیدمیا، وجود دارد.

دانشمندان روشی را برای برآورد آسانتر چربی احشایی ابداع کردند. این روش نه تنها برای اهداف تحقیقاتی مفید است بلکه ممکن است در مراقبت های بهداشتی نیز بکار گرفته شود.

دکتر Torgny Karlsson، متخصص آمار در گروه ایمونولوژی، ژنتیک و آسیب شناسی، دانشگاه اوپسالا و یکی از محققان ارشد این مطالعه می گوید: برای اندازه گیری میزان چربی احشایی، به تکنیک های تصویربرداری تشخیصی پیشرفته و پر هزینه ای نیاز داریم، اما ما با یک روش ساده میزان چربی شکمی عمیق یک فرد را بر اساس سایر پارامترها که اندازه گیری آنها آسانتر از اندازه گیری خود چربی احشایی است، تخمین می زنیم و بنابراین از این روش می توان در اکثر کلینیک ها استفاده کرد.

این روش همچنین محققان را قادر به مطالعه اثرات چربی احشایی در مقیاس بسیار بزرگتری نسبت به گذشته می کند.

دکترÅsa Johansson ، استادیار اپیدمیولوژی مولکولی در گروه ایمونولوژی، ژنتیک و آسیب شناسی در دانشگاه اوپسالا می گوید: ما با مشاهده ی ارتباط چربی احشایی با خطر ابتلا زنان به بیماری در مقایسه با آقایان حیرت زده شدیم.

او افزود: اضافه شدن یک کیلوگرم چربی به چربی احشایی می تواند خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را بیش از هفت برابر در خانم ها افزایش دهد، در حالی که همین مقدار تجمع چربی فقط باعث افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 ، کمی بیشتر از دو برابر در مردان می شود.

دانشمندان همچنین دریافتند که خطر ابتلا به این بیماری با افزایش تجمع چربی در افرادی که مقادیر کم و متوسطی ​​چربی شکمی عمیق دارند، با سرعت بیشتری افزایش می یابد، در حالیکه در افرادی با مقادیر زیاد چربی شکمی، به همین میزان افزایش نمی یابد.

دکتر کارلسون می گوید: تأثیرات غیرخطی مانند این، برای مطالعه و بررسی بسیار جالب هستند و ممکن است به ما در درک بیولوژی ارتباط بین چربی احشایی و بیماری کمک کند.

دانشمندان همچنین میلیون ها جایگاه در ژنوم را برای شناسایی ژن هایی که بر میزان چربی احشایی تأثیر می گذارند، بررسی کردند و بیش از دویست ژن مختلف را با این ویژگی شناسایی نمودند. در بین آنها، تعداد زیادی از ژنها با رفتار ما در ارتباط بودند و این نشان می دهد که عوامل اصلی که باعث چاقی شکمی می شوند، خوردن غذای بیش از حد و فعالیت بدنی یا ورزش کم است. با این حال، تفاوت هایی فردی در نحوه توزیع چربی در بدن وجود دارد و ممکن است فردی که اضافه وزن ندارد، هنوز هم مقدار مضری از چربی احشایی در شکم خود داشته باشد.

دکتر کارلسون می گوید: یافته های این مطالعه ممکن است ما را قادر به اندازه گیری چربی احشایی به روش ساده تری کند و از این رو تشخیص افراد در معرض خطر ابتلا به دیابت و بیماری های قلبی عروقی را آسان تر کند.

منبع:

https://medicalxpress.com/news/2019-09-women-deep-belly-fat-strongly.html

 



[1]چربی شکمی به لایه ی اضافی که دقیقاً در زیر پوست قرار دارد (چربی زیر جلدی) محدود نمی شود.، بلکه شامل چربی احشایی است که در اعماق شکم شما قرار دارد و اندامهای داخلی شما را احاطه کرده است.